EN ISO 11612 วิธีทดสอบชุดป้องกันความร้อนและเปลวไฟ

มาตรฐานสากลนี้มีจุดประสงค์เพื่อให้ข้อกำหนดประสิทธิภาพขั้นต่ำสำหรับชุดป้องกันความร้อนและเปลวไฟที่สามารถสวมใส่ได้สำหรับการใช้งานที่หลากหลาย อันตรายหลายอย่างที่ระบุไว้ในมาตรฐานสากลนี้มีสามระดับประสิทธิภาพ: 

ระดับ 1 ระบุความเสี่ยงต่ำ ระดับ 2 ระบุความเสี่ยงปานกลาง ระดับ 3 ระบุความเสี่ยงสูง

เพื่อการปกป้องอย่างเต็มที่จากการสัมผัสกับความร้อนและ/หรือเปลวไฟ อาจจำเป็นต้องปกป้องศีรษะ ใบหน้า มือ และ/หรือเท้าด้วยอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) ที่เหมาะสม และในบางกรณีอาจจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ป้องกันระบบทางเดินหายใจที่เหมาะสม

มาตรฐานสากลนี้ระบุข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพสำหรับชุดป้องกันที่ทำจากวัสดุที่ยืดหยุ่นซึ่งออกแบบมาเพื่อปกป้องร่างกายของผู้สวมใส่ ไม่รวมมือ จากความร้อนหรือเปลวไฟ ใช้ปกป้องศีรษะและเท้าของผู้สวมใส่ ชุดป้องกันเป็นเพียงเลกกิ้ง หมวกคลุมศีรษะ และรองเท้าบูทเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ในส่วนของเครื่องดูดควัน กระบังหน้า และอุปกรณ์ระบบทางเดินหายใจนั้นได้กำหนดไว้ ข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพที่กำหนดไว้ในมาตรฐานสากลนี้กำหนดให้เสื้อผ้าที่มีคุณสมบัติการแพร่กระจายเปลวไฟจำกัด และไม่สัมผัสกับการแผ่รังสี การพาความร้อน หรือโลหะที่หลอมละลายของผู้สวมใส่

การทดสอบนี้ประกอบด้วยการใช้เปลวไฟกับตัวอย่างผ้าเป็นเวลา 10 วินาที เพื่อให้ผ่านการทดสอบ เวลาหลังเปลวไฟและการเผาไหม้และการเกิดรูต้องอยู่ภายในช่วงที่กำหนดในมาตรฐาน การทดสอบนี้ใช้สำหรับ EN 531A ด้วย การใช้เปลวไฟสามารถเกิดขึ้นได้สองวิธี:
ในขั้นตอน A เปลวไฟถูกนำไปใช้ในแนวนอน (คล้ายกับ EN 470 และ EN 531)
ในขั้นตอน B เปลวไฟจะถูกนำไปใช้ด้านข้าง

ขอบเขตมาตรฐาน EN ISO 11612

ในระหว่างการทดสอบ ตัวอย่างจะถูกเก็บไว้เหนือเปลวไฟและอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นที่ด้านบนของตัวอย่างจะถูกวัดด้วยเครื่องวัดความร้อน ขั้นต่อไป จะกำหนดเวลาที่ตัวอย่างสามารถสัมผัสได้ก่อนที่อุณหภูมิจะสูงขึ้น 24 °C

ภายในขอบเขตของการทดสอบชุดป้องกัน Eurolab ให้บริการทดสอบที่ดำเนินการโดยวิศวกรของเราอย่างพิถีพิถันภายในขอบเขตของมาตรฐานชุดป้องกันความร้อนและเปลวไฟ TS EN ISO 11612