TS EN 1073-2 ชุดป้องกันสำหรับการติดเชื้อกัมมันตภาพรังสี

หากวัสดุกัมมันตภาพรังสีไม่ได้อยู่ในภาชนะปิดที่มีการเชื่อมอย่างแน่นหนาก็เสี่ยงที่จะแพร่กระจายไปยังวัตถุอื่น การปนเปื้อนเกิดขึ้นเมื่อวัสดุใด ๆ ที่มีอะตอมกัมมันตภาพรังสีสัมผัสหรือทิ้งไว้บนผิวหนังเสื้อผ้าหรือสถานที่ที่ไม่พึงปรารถนาอื่นใด เป็นมลพิษกัมมันตภาพรังสีที่ปล่อยออกมาจริงๆ บุคคลที่ปนเปื้อนสารกัมมันตภาพรังสีจะได้รับรังสีจนกว่าจะกำจัดแหล่งที่มาของรังสีเช่นวัสดุกัมมันตรังสีออกไป

หากสารกัมมันตภาพรังสีอยู่บนผิวหนังหรือเสื้อผ้าแสดงว่าบุคคลนั้นปนเปื้อนจากภายนอก เมื่อสารกัมมันตรังสีถูกหายใจกลืนเข้าไปหรือดูดซึมจากบาดแผลบนผิวหนังจะมีการปนเปื้อนภายใน หากสารกัมมันตรังสีแพร่กระจายหรือถูกปล่อยออกมาแสดงว่าสิ่งแวดล้อมปนเปื้อน

การแผ่รังสีเป็นพลังงานจากแหล่งกำเนิดที่เดินทางผ่านอวกาศและสามารถรวบรวมวัสดุต่างๆในเส้นทางของมัน แสงวิทยุและไมโครเวฟเป็นรังสีชนิดไม่ก่อให้เกิดไอออน อย่างไรก็ตามรังสีที่เกี่ยวข้องคือรังสีไอออไนซ์ เนื่องจากมันก่อให้เกิดอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้า (ไอออน) ในสสาร รังสีไอออไนซ์เกิดจากอะตอมที่ไม่เสถียรหรืออุปกรณ์ไฟฟ้าแรงสูงเช่นเครื่องเอ็กซ์เรย์

อะตอมของแกนกลางที่ไม่เสถียรจะปล่อยพลังงานส่วนเกินออกมาเพื่อให้เกิดความเสถียร การปล่อยเหล่านี้เรียกว่ารังสี การแผ่รังสีเป็นสองประเภท: แม่เหล็กไฟฟ้าเช่นรังสีเอกซ์และรังสีแกมมาหรืออนุภาคเช่นอนุภาคอัลฟาและเบต้า

นับตั้งแต่มีการค้นพบรังสีและกัมมันตภาพรังสีความตระหนักและมาตรฐานด้านการป้องกันรังสีได้รับการพัฒนา รังสีไอออไนซ์ในปริมาณสูงเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ ผลกระทบของการใช้ยาขนาดต่ำทำให้เกิดความไม่แน่นอนทางวิทยาศาสตร์

มาตรฐานต่อไปนี้ได้รับการเผยแพร่โดยสถาบันมาตรฐานตุรกี (TSE) สำหรับชุดป้องกันที่ใช้ในการป้องกันรังสี: TS EN 1073-2 ชุดป้องกันการปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสี - ส่วนที่ 2: ข้อกำหนดและวิธีการทดสอบสำหรับชุดป้องกันที่ไม่ระบายอากาศเพื่อแยกการปนเปื้อนของกัมมันตภาพรังสี

ภายใต้ขอบเขตของการทดสอบชุดป้องกัน TS EN 1073-2 มีบริการทดสอบชุดป้องกันต่อการปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสีโดยองค์กรของเรา