EN 16421 Malzemelerin İnsan Tüketimi için Su Üzerindeki Etkisi - Mikrobiyal Büyümenin Arttırılması (EMG)

EUROLAB laboratuvar EN 16421 standardı kapsamında test ve uygunluk hizmeti sunar. EN 16421 standardı, metalik olmayan malzemelerin mikroorganizmaların büyümesini arttırma kabiliyetini belirlemek için üç yöntemi belirtir. Bu Avrupa Standardı, insan tüketimine yönelik suyun taşınması ve depolanması için çeşitli koşullar altında kullanılması amaçlanan malzemelere uygulanabilir.

Standart, tek bir malzeme türünün veya yalnızca bir malzemenin suyla temas halinde olduğu bir ürünün test edilmesine izin verir. Birden fazla malzemenin suya maruz kaldığı montajlı ürünlerde kullanıma uygun değildir. Her bir yöntemle verilen sonuçlar doğrudan karşılaştırılabilir değildir.

İnsan tüketimine yönelik su, binaların içindeki su sistemleri de dahil olmak üzere depolama, nakliye ve dağıtım sırasında yapı ürünleriyle temas eder. Bu ürünlerde kullanılan malzemeler, su kalitesi üzerindeki etkilerine ilişkin teknik gereklilikler ve kriterler temelinde seçilir, örneğin maddelerin salınımı ve suyun kokusu, aroması veya rengi üzerindeki etkileri. Bununla birlikte, bu tür malzemeler mikroorganizmaların çoğalmasını arttırdığında su kalitesi sorunları da ortaya çıkabilir.

Metalik olmayan malzemelerde (içerikler, kirletici maddeler veya proses yan ürünleri olarak) bulunan organik maddeler, mikroorganizmalar tarafından kullanılabildiğinden ve gözle görülür bir bozulmaya yol açabildiğinden, mikrobiyal büyümenin arttırılmasını belirlemek için bir test yöntemi gereklidir. temas ettikleri suyun organoleptik, fiziksel veya mikrobiyolojik kalitesinde. Mikrobiyal büyüme suyun kendisinde veya malzeme/su ara yüzeyinde meydana gelebilir.

Mikrobiyal büyümeyi destekleme potansiyeline sahip malzemeler, örneğin suyun mikrobiyal kalitesi, sıcaklık, kalıntı dezenfektan varlığı veya diğer büyüme sınırlayıcı faktörler gibi çeşitli çevresel faktörlerin etkisi nedeniyle her durumda su kalitesinde bir bozulmaya yol açmaz. Bu standardın amacı, metalik olmayan malzemelerin içme suyunda mikrobiyal büyümeyi artırma yeteneğini belirlemek için uygulanabilecek üç Avrupa test yöntemini tanımlamaktır.

Yöntem 1: Aktif biyokütle için vekil bir ölçü olarak ATP konsantrasyonlarındaki değişiklikleri kullanarak Biyokütle Üretim Potansiyelini (BPP) belirler. Hollandalılar tarafından geliştirilen bu yöntem, 2003 ve 2006 CPDW projesinin bir parçası olarak daha da geliştirilmiştir.
Yöntem 2: Biyofilmin hacimsel bir ölçümünü kullanır. Bu Alman yöntemi, ilk olarak 1984 yılında DVGW W 270 olarak yayınlandı ve uzun yıllardır belirlenen sınır değerleri ile sertifikasyon amacıyla kullanılmaktadır.
Yöntem 3: mikrobiyal aktivitenin (Ortalama Çözünmüş Oksijen Farkı – MDOD) vekil bir ölçüsü olarak suda çözünmüş oksijen tükenmesini kullanır. İlk olarak 1982 yılında BS DD82 olarak yayınlanan ve BS 6920 Bölüm 2.4 (1988 ve 2000) olarak yayınlanan bu İngiliz yöntemi, sınır değerlerle malzeme onayı için kullanılmaktadır.

Bu nedenle her yöntem, belirli malzemeler veya ürün türleri için kullanımına izin veren ancak aynı zamanda sınırlamaları olan farklı performans özellikleri kullanır. Örneğin, çok katmanlı borular şu anda BPP (Yöntem 1) ve MDOD yöntemi (Yöntem 3) ile test edilemez ve gresler veya yağlayıcılar şu anda BPP (Yöntem 1) ve Hacimsel yöntem (Yöntem 2) ile test edilemez. ). Uyumlaştırılmış ürün standartları, izlenecek spesifik metodolojiyi sağlayacaktır; bu, yapı malzemesini ve bileşenlerin türünü dikkate alacaktır.

Her üç yöntem de materyal numunesi tarafından büyümenin arttırılmasını değerlendirmek için suda yaşayan organizmaların doğal karışımlarını kullanır. Doğal flora, içme suyu gibi nispeten düşmanca bir ortamda yaşamaya adapte olmuş birçok suşu içerir ve doğal floraları kullanan testlerin sonuçlarının, pratikte materyaller üzerindeki büyüme ile iyi bir korelasyon gösterdiği gösterilmiştir. İçme suyunda bulunan zararsız mikroorganizmaların sayıları, türleri ve büyüme gereksinimleri oldukça değişkendir ve bir su örneğinde bulunabilecek tüm su mikroorganizmalarını saymak için tek bir kültürel teknik yoktur. Bu nedenle, genel olarak mikroorganizmaların sayısı, etkinliklerinin basit dolaylı ölçümleri kullanılarak değerlendirilir.

Gelişmiş mikrobiyal büyümeyi değerlendirme tekniği, bu Avrupa Standardında açıklanan test yöntemlerinin her birinde farklıdır. Yöntem 1'de açıklanan BPP yönteminde yüzey ve planktonik mikrobiyal büyüme, aktif biyokütle belirlemesi için bir vekil yöntem olarak adenosin trifosfat (ATP) kullanılarak belirlenir. Yöntem 2'de açıklanan Volumetrik yöntemde (DVGW), test malzemesinin (canlı ve ölü mikroorganizmaların yanı sıra hücre dışı polimerik maddeler) yüzeyindeki hem aktif hem de aktif olmayan biyofilmin toplamı hacimsel olarak belirlenir.

Canlı organizmaların tahmin edilebilir bir şekilde yanıt verme kapasitesini çeşitli faktörler etkileyebilir ve bu nedenle doğrulama prosedürleri herhangi bir biyolojik tahlilin önemli bir parçasıdır. Her üç yöntemde de doğrulama, referans materyallerin kullanılmasıyla sağlanır.

Üç yöntemin hiçbirinin, malzemelerin fiziksel (yüzey pürüzlülüğü dahil), kimyasal veya toksikolojik davranışları veya deterjanlara veya dezenfektanlara karşı dirençleri hakkında sonuçlara varılmasına izin vermediğini belirtmek önemlidir. Ek olarak, yöntemlerin hiçbiri, test materyalinden sızan besinler tarafından sayıları artabilecek herhangi bir mikroorganizmanın patojenitesi hakkında bilgi sağlamaz.

Bu belgede açıklanan testler yalnızca uygun tesislere sahip laboratuvarlarda ve uygun düzeyde kimyasal ve mikrobiyolojik uzmanlığa sahip uygun niteliklere sahip kişiler tarafından gerçekleştirilmelidir. Standart mikrobiyolojik prosedürler baştan sona takip edilmelidir.

EUROLAB, 25 yılı aşkın deneyimi, son teknolojiye sahip akredite laboratuvarları ve uzman ekibiyle birlikte, kesin ve hızlı sonuçlar almanıza yardımcı olur. Test ve sertifikasyon talepleriniz için laboratuvarımızla iletişime geçmekten çekinmeyin.