ISO 16017-1 İç mekan, Ortam ve İşyeri Havası - Uçucu Organik Bileşiklerin Emici Tüp/Termal Desorpsiyon/Kılcal Gaz Kromatografisi ile Örneklenmesi  - Bölüm 1: Pompalı Numune

Malzeme Testleri

ISO 16017-1 İç mekan, Ortam ve İşyeri Havası - Uçucu Organik Bileşiklerin Emici Tüp/Termal Desorpsiyon/Kılcal Gaz Kromatografisi ile Örneklenmesi - Bölüm 1: Pompalı Numune

EUROLAB laboratuvar ISO 16017-1 standardı kapsamında test ve uygunluk hizmeti sunar. Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından geliştirilen ISO 16017 standardının bu bölümü, havadaki uçucu organik bileşiklerin (VOC'ler) örneklenmesi ve analizi için genel rehberlik sağlar. Ortam, iç mekan ve işyeri ortamları ve küçük veya tam ölçekli test odalarındaki malzemelerden kaynaklanan emisyonların değerlendirilmesi için geçerlidir.

ISO 16017-1 İç mekan, Ortam ve İşyeri Havası - Uçucu Organik Bileşiklerin Emici Tüp/Termal Desorpsiyon/Kılcal Gaz Kromatografisi ile Örneklenmesi  - Bölüm 1: Pompalı Numune

ISO 16017'nin bu bölümü, hidrokarbonlar, halojenli hidrokarbonlar, esterler, glikol eterler, ketonlar ve alkoller dahil olmak üzere çok çeşitli VOC'ler için uygundur. Her bir sorbentin farklı bir uygulanabilirlik aralığına sahip olduğu bu VOC'lerin örneklenmesi için bir dizi sorbent 1) tavsiye edilir. Çok polar bileşikler genellikle türevlendirme gerektirir, çok düşük kaynama noktalı bileşikler, ortam sıcaklığına bağlı olarak sorbentler tarafından yalnızca kısmen tutulur ve yalnızca niteliksel olarak tahmin edilebilir.

Yarı uçucu bileşikler, emiciler tarafından tamamen tutulacaktır, ancak yalnızca kısmen geri kazanılabilir. ISO 16017'nin bu bölümünün test edildiği bileşikler tablolarda verilmiştir. ISO 16017'nin bu bölümü, listelenmemiş bileşikler için geçerli olabilir, ancak bu durumlarda aynı veya daha güçlü bir emici içeren bir yedek tüp kullanılması tavsiye edilir.

ISO 16017'nin bu bölümü, yaklaşık 0,5 mg/m³ ila 100 mg/m³ ayrı bileşik konsantrasyon aralığındaki VOC'lerin havadaki buharlarının ölçümü için geçerlidir.

Yararlı aralığın üst sınırı, kullanılan sorbentin emme kapasitesi ve gaz kromatograf kolonunun ve dedektörün doğrusal dinamik aralığı veya kullanılan analitik enstrümantasyonun numune ayırma kapasitesi ile belirlenir. Emme kapasitesi, numune alırken aşılmaması gereken maksimum hava hacmini belirleyen çığır açan hava hacmi olarak ölçülür.

Kullanışlı aralığın alt sınırı, dedektörün gürültü düzeyine ve sorbent tüplerindeki analit ve/veya enterferans yapan artefaktların boş seviyelerine bağlıdır. Artefaktlar tipik olarak iyi şartlandırılmış Tenax GR ve Carbopack/Carbotrap tipi malzemeler, karbonize moleküler elekler ve Spherocarb gibi moleküler elekler veya saf kömür gibi karbonlu sorbentler için alt nanogramdır; Tenax TA için düşük nanogram seviyelerinde ve Chromosorbs ve Porapaks gibi diğer gözenekli polimerler için 5 ng ila 50 ng seviyelerinde. Bu son sorbent grubuna sahip 10 litrelik hava numuneleri için duyarlılık, doğal olarak yüksek arkaplanları nedeniyle tipik olarak 0,5 μg/m3 ile sınırlıdır.

ISO 16017'nin bu bölümünde belirtilen prosedür, düşük debili kişisel numune alma pompaları için geçerlidir ve zaman ağırlıklı ortalama bir sonuç verir. Konsantrasyondaki anlık veya kısa süreli dalgalanmaların ölçümü için geçerli değildir.

Kuruluşumuz tarafından malzeme test hizmetleri çerçevesinde verilen hizmetler arasında 16017-1 standardı testleri de bulunmaktadır. Test ve sertifikasyon talepleriniz için laboratuvarımız EUROLAB ile iletişime geçmekten çekinmeyin.

Hemen Teklif Alın

Randevu almak, daha detaylı bilgi edinmek yada değerlendirme talep etmek için formumuzu doldurarak size ulaşmamızı isteyebilirsiniz.

WhatsApp