ISO 16890 ve EN 779 Hava Filtresi Testleri

EUROLAB Laboratuvar ISO 16890:2016 ve EN 779:2012'ye standartlarına göre akredite olarak test ve analliz hizmetleri vermektedir. ısıtma, havalandırma ve klima (HVAC) için hava filtreleri, parçacık teknolojisi filtresi, hava filtreleri, HVAC sistemlerinde iç ortama temiz solunabilir hava sağlayan kritik bileşendir. Solunabilir partiküllerle ilişkili sağlık tehlikeleri artık daha iyi anlaşılmaktadır, bu nedenle amaçlanan uygulama için doğru HVAC filtresini belirlemek artık her zamankinden daha kritiktir.
Türkiye'deki akredite laboratuvarımız, başlangıç ​​verimliliği, boşaltılan verimlilik, hava akışı direnci (filtre boyunca diferansiyel basınç), test tozu kapasitesi ve tutuklama gibi temel performans özelliklerini belirleyebilir. Bu bilgi, EN 779:2012'ye göre G1'den F9'a resmi filtre sınıflandırmasını veya ISO 16890:2016'ya göre bir ePM1, ePM2.5, ePM10 ve ISO sınıflandırmasını içeren resmi bir test raporunda sunulur.

EUROLAB, EN 779:2012 ve ISO 16890:2016 gerekliliklerinin ötesinde hava filtrelerini test etme kabiliyetine sahip son teknoloji ekipmanlar içermektedir:

Gaz Türbinleri için Hava Filtreleri
Özel yapım kanal ekimiz ile koni veya silindir filtre elemanlarını EN 779:2012 ve ayrıca istenirse ISO 16890:2016'ya göre test edebiliyoruz. IPA buhar tahliyesi için TDC 584 kabini, 1000 mm uzunluğa kadar bireysel filtre elemanlarını barındırabilir. 6000 Pa'ya kadar nihai diferansiyel basınçlara ve yüksek toz besleme oranlarına ulaşmak için standartların gerekliliklerinin ötesinde genişletilmiş testler yapıyoruz.

Filtre sınıflandırma standardı EN779
Avrupa'da ve dünyanın diğer birçok ülkesinde iklimlendirme ve havalandırma sistemlerinde kullanılan kaba ve ince toz filtreleri genellikle EN 779 standardında “Genel havalandırma için partikül hava filtreleri” başlıklı açıklanan sınıflandırmaya göre seçilmektedir. Bu standartta açıklanan metodoloji, tekrarlanabilir ve karşılaştırılabilir sonuçlar elde etmek amacıyla bir laboratuvar test prosedürüne dayanmaktadır. Ancak kullanılan test aerosolleri ve test tozları, genellikle bir hava filtresinin gerçek işletimde maruz kaldığı hava kirleticilerine benzemeyeceğinden; laboratuvar testlerinin sonuçları, yalnızca çok sınırlı alaka düzeyiyle gerçek uygulamalara aktarılabilir.

EN 779, Nisan 2012'den beri yeni, gözden geçirilmiş bir versiyonda bir Avrupa standardı olarak yürürlüktedir. Önceki sürüme göre en önemli değişiklik, F7 ila F9 Sınıfları için minimum verimliliklerin getirilmesi ve F5 ve F6 Sınıflarının M5 ve M6 olarak yeniden adlandırılmasıdır. Bu minimum verimliliklerin getirilmesi, filtre standardizasyonunda önemli bir adımdır ve filtre endüstrisinde, daha yüksek kalite standartları ve dolayısıyla hem insan hem de makinenin daha iyi korunması için bir kilometre taşı oluşturur.

Laboratuvar test yöntemleri
Test, 0,24 m3/s (850 m3/h) ile 1,5 m3 arasında bir test hacmi akışı ile 610 mm x 610 mm ölçülerindeki dikdörtgen bir kanala kurulum için uygun olan standart boyuttaki bir filtre elemanı üzerinde gerçekleştirilir (bkz. EN 15805). /sn (5400 m3/saat). Bir filtrenin çalışma davranışı önemli ölçüde işletimdeki hacim akışına bağlı olduğundan, filtre sınıfları ve EN 779'a göre gerçekleştirilen testten elde edilen diğer tüm test sonuçları her zaman yalnızca her durumda belirtilen test hacim akışıyla ilgilidir.

Testin başlıca sonuçları şunlardır:

• Sentetik toz için gravimetrik tutuklama verimliliği
• Verimlilik: sentetik test aerosolünün 0,4 μm partikülleri için sayı referanslı fraksiyonel toplama verimliliğine karşılık gelir.
• Basınç düşmesi
• Sentetik toz için toz tutma kapasitesi
• DIN EN 779'da belirtilen test prosedürü.

Kaba toz filtrelerinin sınıflandırılması
Kaba toz filtreleri, sentetik ASHRAE tozuna göre ortalama tutuculuklarına (Am) göre sınıflandırılır. Test edilen filtrenin akış aşağı tarafına takılan son bir filtre, toz beslenmeden önce ve sonra tartılır. Son filtrede ölçülen kütle artışı, değerlendirilen filtreden geçen toz kütlesine karşılık gelir. Beslenen toplam toz kütlesinden fark, test edilen filtrede tutulan toz kütlesine karşılık gelir. Bu, orijinal olarak beslenen kütle ile ilgili olarak konur, bunun üzerine test filtresinin ortalama (gravimetrik) tutuklaması hesaplanır.

İnce toz filtrelerinin sınıflandırılması
İnce toz filtreleri, ortalama verimlerine (Em) göre sınıflandırılır. Bu amaçla, bireysel toz yükleme aşamaları arasında, filtre elemanı sentetik bir damlacık aerosolüne maruz bırakılır ve partikül sayısı konsantrasyonları, filtreden önce ve sonra ölçülür. Verimlilik, iki konsantrasyon arasındaki farktan hesaplanır - yukarı akış tarafında ölçülen 0,4 μm partikül konsantrasyonuna atıfta bulunur. Testi takiben, ortalama verimlilik, toz yüklemesinin bir fonksiyonu olarak belirlenen münferit verimlerin entegre bir ortalama değeri olarak hesaplanır.